78: ‘Op thym en marjoleine grond..’

Op het gevaar af dat u mij valse sentimenten duidt.
Bezien naar dag en tijdstip en onderwerp.
Mijn ontkenning sterkt u alleen maar.
De openingszin, het gedichtje, rijmpje is mijn verweer:

‘Zie ginds, die zwakke kudde naaken,
Op thym en marjoleine grond,
Dien trouwen hond dat vee bewaken,
Wijl ’t herdersoog spiedt alles rond.’
-
Dat is van O.Z. van Haren.
Met een mooie ‘teekening’ van Jan de Jong.
In het door J.F. Oltmans geschreven boek ‘De schaapherder’.
Met als ondertitel: een verhaal uit den Utrechtschen oorlog (1481-1488).
Over twisten tussen Hoekschen en Kabeljauwschen.
Over Jan van Schaffelaar enzo.
-
Voor het eerst verschenen in 1837.
Handelend over de middenjaren van de 15de eeuw.
-
Na ‘n behekst wijf te zijn tegengekomen, ziet schildknaap Frank:

‘(…) tusschen de struiken, welke om en onder de boomen opgroeiden, (…) een uitgestrekte drift schapen, die in de schaduw lagen uit te rusten. In het begin had hij slechts de witte vachten tusschen het groen kunnen zien; maar hoe meer hij naderde, des te beter kon hij het wolvee onderscheiden. (…) Spoedig kon men het zachte geluid van de schelletjes der hamels hooren, als zij opstonden of zich verlegden.’
-
Mooi hè..!
Ooit gekocht in ’n boekwinkel in Breda. Een tweede druk.
Deels gelezen.
Onlangs, op zoek naar andere zaken, aangetroffen op internet.
Daarop gezet door ‘dbnl’.
De digitale bibliotheek voor de Nederlandse letteren.
Alles de moeite waard om door te bladeren.
Oordeelt zelve..!
-
25-12-2007 11:08:09